Είναι ο Εθνικός Μήνας Ισπανικής Κληρονομιάς, μια περίοδος που παρατηρείται από τις 15 Σεπτεμβρίου έως τις 15 Οκτωβρίου που αναγνωρίζει τη συμβολή των λατινικών και ισπανικών κοινοτήτων στον αμερικανικό πολιτισμό. Ο κόσμος του χορού ήταν αρκετά τυχερός που βρισκόταν στο τέλος της λήψης αυτών των συνεισφορών, με καλλιτέχνες χορού Latinx να αφήνουν κληρονομιά που βοήθησαν να τον μετακινήσουν σε ένα πιο περιεκτικό μέρος.
Στο Πνεύμα χορού , γιορτάζουμε τον μήνα επισημαίνοντας τέσσερις χορευτές Latinx των οποίων η πρωτοποριακή δουλειά ανοίγει πόρτες για την επόμενη γενιά.
Abdiel Figueroa Reyes (Todd Rosenberg, ευγενική προσφορά Reyes)
Ο σύγχρονος κόσμος της συναυλίας - όπου εταιρείες, όπως το Nederlands Dans Theatre, η Hofesh Shechter Company και η Batsheva Dance Company, δημιουργούν εξωχρηματιστηριακά έργα που κάνουν τολμηρές, καλλιτεχνικές δηλώσεις - μπορεί μερικές φορές να εκφοβίζουν τους επίδοξους επαγγελματίες χορευτές. Αλλά αυτό δεν συνέβη Abdiel Figueroa Reyes , που είχε προετοιμαστεί για μια καριέρα σε αυτόν τον αποκλειστικό κόσμο το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Αυτή η σκληρή δουλειά απέδωσε και του έδωσε μια δουλειά με το Hubbard Street Dance Chicago το 2019.
Το συμβόλαιο του Reyes με την εταιρεία ήρθε μετά από χρόνια εκπαίδευσης στο Rock Center for Dance και το Σύγχρονο Θέατρο West Dance, τόσο στο Λας Βέγκας, στην NV, όσο και μετά την ένταξή του στο εναρκτήριο πρόγραμμα του Επαγγελματικού Προγράμματος της Hubbard Street και μαθητεία με την εταιρεία, όπου είναι ο μόνος χορευτής Latinx. «Μπορεί να αισθάνεται πολύ απομονωμένο να είμαι ο μόνος χορευτής Latinx στο δωμάτιο, αλλά ήμουν αρκετά τυχερός που εργαζόμουν σε ένα περιβάλλον όπου δεν υπήρξε ποτέ κυρίαρχος παράγοντας και όπου ο αληθινός μου εαυτός υποστηρίζεται αυθεντικά», ο 22χρονος - λέει οold. «Μόνο τα τελευταία δύο χρόνια συνειδητοποίησα το βάρος που φέρει το καφέ σώμα μου, μέσα και έξω από το στούντιο».
Το σώμα του φέρει επίσης αυτή την ικανότητα να κινείται με δημιουργικούς, σχεδόν εξωγήινους τρόπους. Είναι σαγηνευτικός, με τον τρόπο που το λεξιλόγιό του αυτοσχεδιασμού μπορεί να μετακινηθεί από αποπνικτικό σε άκαμπτο σε εντελώς ευάλωτο. Αποδίδει την κινητική του αισθητική, εν μέρει, στην κληρονομιά του Πουέρτο Ρίκα, η οποία λέει ότι του δίνει «κίνητρο και έναν έμφυτο λόγο για να συνεχίσει να πιέζει για περισσότερα από την καριέρα μου, ενώ είμαι περήφανος ο Boricua».
Carlos Gonzalez (Benjamin Majors, ευγενική προσφορά Gonzalez)
Κάρλος Γκονζάλες
Κάρλος Γκονζάλες είναι χορευτής με το American Ballet Theatre, του οποίου τα πανέμορφα πόδια, οι ονειρεμένες επεκτάσεις και το αβίαστο μπαλονάκι τον κάνουν να ξεχωρίζει στην εταιρεία.
Ο Gonzalez τυχαίνει επίσης να είναι ένας από τους λίγους χορευτές Latinx στην εταιρεία. «Είναι δύσκολο», λέει. «Αλλά νομίζω ότι ο καλύτερος τρόπος για να χειριστείς την πίεση είναι να προσπαθείς να κάνεις το καλύτερο κάθε μέρα, φέρνοντας τη δική σου προσωπικότητα στο έργο σου και πιστεύοντας στον εαυτό σου και στον καλλιτέχνη που θέλεις να γίνεις.»
Γεννημένος στη Μαδρίτη της Ισπανίας, ο Gonzalez εκπαιδεύτηκε στο El Conservatorio Professional de Danza Fortea και στο El Real Conservatorio Professional de Danza Mariemma πριν ενταχθεί στην εταιρεία ABT Studio το 2015. Παρατηρήθηκε γρήγορα, κερδίζοντας μαθητεία με την κύρια εταιρεία το 2016 και εντάχθηκε στο σώμα de ballet το 2017. Λέει ότι είναι ευγνώμων για την ευκαιρία να εκπροσωπήσει την κοινότητα Latinx στο ABT, η οποία σε μεγάλο βαθμό δεν εκπροσωπείται στον κόσμο του δυτικού μπαλέτου. «Δεν υπάρχουν πολλοί από εμάς στην εταιρεία, κάτι που κάνει τις εμπειρίες μου πολύ ξεχωριστές - αλλά μερικές φορές δύσκολες», λέει.
Ωστόσο, οι δύσκολες στιγμές της καριέρας του δεν τον σταμάτησαν. Λέει ότι λατρεύει τη σύνδεση με το κοινό πάρα πολύ για να αφήσει οτιδήποτε να εμποδίσει την επιτυχία του. «Πιθανότατα νιώθω τον πιο περήφανο ως καλλιτέχνη όταν λαμβάνω μηνύματα ευγνωμοσύνης για το ότι κάνω αυτό που κάνω, για τη μεταφορά των ανθρώπων που έρχονται να με δουν ή ABT σε έναν παράλληλο κόσμο όπου, για λίγο, όλα τα προβλήματα του πραγματικού κόσμου εξαφανίζονται », Λέει ο Γκονζάλες.
Η Monica Douglas παίζει με τον τραγουδιστή Becky G (Vivian Phann, ευγενική παραχώρηση Douglas)
Μόνικα Ντάγκλας
Μόνικα Ντάγκλας μεγάλωσε χορεύοντας ως κλασικό παιδί, κερδίζοντας περιφερειακούς και εθνικούς τίτλους σε μερικά από τα μεγαλύτερα γεγονότα της πίστας. Αφού φοίτησε στο Πανεπιστήμιο Penn State, ο Ντάγκλας μετακόμισε στο Λ.Α. και σχεδόν αμέσως άρχισε να κάνει κράτηση για δουλειές με μεγάλους καλλιτέχνες.
Ανάμεσα στις αγαπημένες της αναμνήσεις είναι η παράσταση στο Φεστιβάλ Essence 2014 στη Νέα Ορλεάνη, στο Λος Άντζελες, με τον θρυλικό ροκ / ποπ πρίγκηπα. «Ήταν σίγουρα ένα από τα πρώτα μου μεγάλα ορόσημα μέσα στον πρώτο χρόνο ζωής μου στο Λος Άντζελες που μου είπε« Μπορείτε να το κάνετε αυτό! » «Ο Ντάγκλας λέει. 'Για μένα, αυτό σήμαινε ότι ανεξάρτητα από το πώς μοιάζω - το χρώμα του δέρματος, το ύψος, το βάρος, οτιδήποτε άλλο - θα μπορούσα να είμαι επιτυχής σε αυτήν τη βιομηχανία.'
Αυτό το κίνητρο και η αποφασιστικότητα την έχουν εξυπηρετήσει καλά. Από τότε συνεργάστηκε με τόνους περισσότερους εμβληματικούς μουσικούς, συμπεριλαμβανομένων μερικών από τους κορυφαίους καλλιτέχνες Latinx στον κόσμο, όπως ο Daddy Yankee, η Jennifer Lopez, ο Bad Bunny, ο Pitbull, ο J Balvin, ο Becky G και η Camila Cabello.
«Η συνεργασία με αυτούς τους καλλιτέχνες είναι ενδυνάμωση ως χορευτής της Λατίνας, γιατί πραγματικά μπορούμε να γιορτάσουμε τον πολιτισμό μας στο μέγιστο βαθμό», λέει ο Ντάγκλας, ο οποίος αναγνωρίζεται ως μέρος του Παναμά. «Δεν υπάρχει τίποτα σαν να παίζεις στη λατινική μουσική μπροστά σε χιλιάδες φιλάθλους».
Jon Rua (Susan Stripling, ευγενική προσφορά Rua)
Τζον Ρούα
Αν έχετε δει ποτέ τον Lin-Manuel Miranda's Χάμιλτον , τότε ξέρετε Τζον Ρούα δουλειά. Συνεργάζεται με τη Miranda από την παράδοση Off-Broadway και το ντεμπούτο του στο Broadway στο πρώτο μουσικό που κέρδισε το βραβείο Tony, Στα ύψη , στο θέατρο Richard Rogers. Αργότερα, ο Rua θα γίνει μέλος του πρωτότυπου καστ του Broadway του ιδρυτικού πατέρα που έχουμε όλοι αγαπήσει, συμβάλλοντας στη δική του φωνή και χορογραφία στο σόου.
Ως μέλος και των δύο ηθοποιών, η Rua είχε μια μοναδική ευκαιρία να συνεργαστεί με μια διαφορετική ομάδα καλλιτεχνών θεάτρου, κάτι που λέει ότι εκτιμά. «Ήταν ένας θαυμάσιος τρόπος να οικοδομήσουμε μια ομοιότητα οικογένειας σε αυτή τη χώρα», λέει. Και ενώ αυτή η ποικιλομορφία δεν εκπροσωπείται σε όλες τις γωνιές του κόσμου του μουσικού θεάτρου, η Rua πιστεύει ότι μπορεί να αλλάξει «όταν η Αμερική, η βιομηχανία ψυχαγωγίας και η βιομηχανία μουσικού θεάτρου αναγνωρίσουν ότι οι ιστορίες Latinx είναι εξίσου αμερικανικές με οποιαδήποτε άλλη αμερικανική ιστορία».
Η ιστορία του ξεκίνησε στο Νιου Τζέρσεϋ, ως γιος δύο γονέων από την Κολομβία. Δεν μεγάλωσε χτίζοντας το «παραδοσιακό» δυτικό ίδρυμα χορού, αλλά αντ 'αυτού χρησιμοποίησε αυτό που τον έκανε μοναδικό –ιδίως, τη σύνδεσή του με την κολομβιανή κληρονομιά του– στην εξουσία προς τα εμπρός και ενθαρρύνει νέους χορευτές Λατίξ να κάνουν το ίδιο: «Αγκαλιάστε το πάθος και την ωμότητα της αγάπης και του ταξιδιού σας », λέει η Rua. «Μην υποκύψετε στις προσδοκίες που ο κόσμος ψυχαγωγίας θέτει για τους χορευτές Latinx. Είσαι αμερικανός. Όταν βλέπετε τόσο λίγα πρόσωπα που σας εκπροσωπούν, τότε εναπόκειται σε εσάς να εκπροσωπήσετε τον εαυτό σας και τους καλλιτέχνες Latinx και να λάβετε θέση για το τι μπορεί να είναι το μέλλον ».